W trakcie picia nigdy nie słyszałem tego powiedzenia. Może dlatego, że o Anonimowych alkoholikach nie rozmawialiśmy. Nikt z nas nie miał kontaktu z ludźmi ze Wspólnoty.

Usłyszałem to od trzeźwiejących już alkoholików. Jeden z wypowiadających się na mityngu powiedział te właśnie słowa, co mnie niezmiernie zdziwiło.
Za pijaka się nie uważałem, szczególnie na początku. Później było mi obojętne jak o mnie mówią a zapewne tak właśnie mówili.
Kiedy trafiłem na odwyk a później do AA uważałem, że nazywanie siebie alkoholikiem to obciach. Bo dla mnie alkoholik to było samo dno. Ludzie z marginesu, zaniedbani i żebrzący pod sklepami.
To alkohol przekonał mnie, że jednak nim jestem. Piłem już bez opamiętania i całkiem machnąłem ręką na swoje życie.
Pogodzenie przychodziło powoli. Jeszcze raz wróciłem do picia bo nie umiałem się odnaleźć jako abstynent.
Dziś słowo "alkoholik" już mnie tak nie razi. Nie wymyślam też innej nazwy. Pogodziłem się z tym, że tak właśnie jest.
Spotykałem ludzi, którzy pili nadmiernie ale wszelkimi sposobami przekonywali mnie, że alkoholikami nie są. Sypali jak z rękawa "dowodami". Twierdzili, że zawsze mogą przestać ale jeszcze mają czas.
Minęło wiele lat i dziś już ich nie ma. Niedawno dowiedziałem się, że trzech kolejnych zmarło a razem jest ich dwudziestu. Okazało się, że nie mieli czasu.
Te złudne nadzieje dawał im alkohol. Żyli iluzją, że panują nad swoim piciem. Woleli być nazywani pijakami niż alkoholikami.
A czy się różni pijak od alkoholika?
W AA dowiedziałem się, że pijaka zabija ostatni kieliszek a alkoholika pierwszy!
Dziś słowo alkoholik nadal wywołuje złe skojarzenia i uważane jest za obelgę. Dlatego ci ludzie wolą się zapić na śmierć niż poprosić o pomoc.

Andrzej 3 maja 2023