- Nie jest najważniejsze, byś był lepszy od innych. Najważniejsze jest, byś był lepszy od samego siebie z dnia wczorajszego.- Mahatma Gandhi

Od początku mojej przygody z AA słyszałem o duchowości. Program jest duchowy, musimy dążyć do rozwoju duchowego itd. Kiedy pytałem, gdzie jest ta duchowość w Programie i jaki to ma być rozwój następowała cisza, a później słyszałem: "zamknij usta i otwórz uszy".

Wiele tego typu powiedzonek słyszałem, jednak nic to nie zmieniało.
Zmiany następowały, gdy zacząłem poznawać Program 12 Kroków. Duchowość przestała być nic nieznaczącym słowem. Dowiedziałem się, że duchowość co całe moje wnętrze. Ten świat uczuć, emocji, myśli, marzeń. To wartości i zasady jakimi kieruję się w życiu, sposób traktowania ludzi i przyjmowania tego co mnie spotyka. To moje reakcje na zachowania i słowa innych ludzi.
Wtedy zrodziła się maksyma: dziś bądź trochę lepszy niż wczoraj. Nawet nie wiedziałem, że Gandhi wymyślił coś podobnego.

Postęp duchowy to odkrywanie tego niematerialnego świata. Nazywanie uczuć i emocji. Analizowanie zachowań i dokonywanie zmian, jeśli krzywdziło to innych ludzi. Bez zagłębiania się w siebie nie można przybliżyć się do prawdy o sobie. Tylko stanięcie w prawdzie a później trzymanie się tej drogi daje gwarancję, że postęp duchowy nastąpi.

Na stronie / Oznaki postępu duchowego / znalazłem kilka oznak postępu duchowego:

Pokój ducha- osoby będące na właściwej ścieżce rozwoju duchowego są wolne od wewnętrznego zamętu. Żyją w zgodzie z własnym sumieniem; gdziekolwiek przebywają, są bezpieczne i spokojne.
Radość życia  - rozwój duchowy prowadzi do cichego, niezmąconego niczym szczęścia. Człowiek odczuwa zadowolenie i spełnienie. Cieszy się każdym dniem bez strachu, ponieważ wie, że może czerpać z nieograniczonych dobrodziejstw wszechświata.
Cierpliwość i tolerancja - to cechy charakterystyczne dla człowieka uduchowionego. Swoją postawą daje on świadectwo emocjonalnej dojrzałości: nie złości się w obliczu przeciwności, nie atakuje osób o odmiennych poglądach. Pracuje wytrwale nad swoimi zobowiązaniami i szanuje każdego człowieka.
Dobra wola - pozwala pomagać innym ludziom bezinteresownie oraz czerpać satysfakcję z samego działania; nagroda przestaje być najważniejsza. W takim wypadku nie ma miejsca na zachłanność, zazdrość, brak życzliwości czy walkę.
Dzielenie się z innymi - jest pochodną dobrej woli i oznacza chęć obdarowywania innych ludzi tym, czym sami dysponujemy. Pragnienie dzielenia się wypływa prosto z serca, nie jest konieczny żaden przymus. Człowiek uduchowiony, dzieląc się, nie czeka na zapłatę ani nawet podziękowanie.
Cisza - nie jest już przeszkodą. Wiele osób nie lubi ciszy, słucha więc muzyki lub ogląda telewizję, by ją w ten sposób zagłuszyć. Adept duchowego rozwoju umie współgrać z ciszą, jest powściągliwy w mówieniu i nie denerwuje się, gdy zapada milczenie. Nie boi się własnych myśli, ponieważ ma czyste sumienie.
Wewnętrzna równowaga - nawet w obliczu niepokojących wydarzeń można zachować spokój. Emocje nie szarżują, umysł nie gorączkuje się, a ciało nie zaczyna się napinać. Równowaga to panowanie nad sobą i uporządkowanie emocji.
Zrozumienie - im bardziej ktoś jest rozwinięty duchowo, tym więcej rozumie. Jego doświadczenia przestają być dla niego zagadką, zaczyna bowiem rozpoznawać ich prawdziwe znaczenie. Zrozumienie natury rzeczy jest oznaką najwyższego stopnia rozwoju.

Tak więc kierując się tymi wskazówkami możemy robić postępy w sferze duchowości a tym samym zmienić swoje życie i postrzeganie świata, ludzi i wszystkich zdarzeń na naszej drodze przez życie. Ale przede wszystkim zmienimy siebie.
To co na początku wydaje się niemożliwe staje się faktem.
ps. watro też zapoznać się z tym artykułem: / 10 zasad nauczania duchowego /. Mnie pomógł.